....americanseries maniac...

...ύστερα από ατέλειωτες ώρες παρακολούθησης ταινιών σινεφίλ και έχοντας δει ένα πολύ μεγάλο μέρος της φιλμογραφίας παγκόσμιων σκηνοθετών-δημιουργών αποφάσισα να κάνω μια "στροφή" στις επιλογές μου.Λίγο η προτροπή των φίλων , λίγο η περιέργεια , λίγο η δική μου διάθεση που άλλαξε το τελευταίο διάστημα ήταν μερικοί από τους βασικούς λόγους που με οδήγησαν σε όλη αυτή την κατάσταση που λέγεται ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΕΙΡΑ!!.
Στην αρχή ήταν η σειρά LOST που με καθήλωσε όχι μόνο στον καναπέ του σπιτιού μου αλλά και στον καναπέ του ξενοδοχείου των χειμερινών διακοπών μου , στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου περιμένοντας την πτήση της επιστροφής ακόμη και στην παραλία το καλοκαίρι να χαζεύω με τις ώρες μπροστά από το portable dvd player τα "ολόφρεσκα" επεισόδια που κάποιοι φίλοι "κατέβασαν" από το διαδίκτυο προκειμένου να τα δω γρηγορότερα από τους άλλους ώστε και να ικανοποιήσω την περιέργεια μου για το τι θα γίνει μετά αλλά και για να κοκορεύομαι στους υπόλοιπους ότι ξέρω πλέον τι θα γίνει μετά..
Και όπως φεύγανε οι εποχές έτσι φεύγανε και τα season του lost...
Ακολούθησαν και άλλες σειρές..ήρθε μετά το PRISON BREAK... το CSI... το NIP/TUCK και τελευταία το SIX FEET UNDER..
Άρχιζα να αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που με καθηλώνει σε όλες αυτές τις σειρές που για πολλούς κουλτουριάρηδες θεωρούνται τηλεοπτκά σκουπίδια.Σίγουρα μια τέτοια σειρά δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να έχει το βάθος μιας ταινίας του bergman ή του kurosawa όμως χρειάζεται στην τόσο μικρή ζωή μας τελικά τόσο βάθος;
Καλό είναι να μην είμαστε αφοριστικοί, ειδικά για όλες αυτές τις προαναφερθείσες σειρές που αν μη τι άλλο έχουν χαρακτήρες τόσο καλά συγκροτημένους που ελάχιστοι (αν όχι κανένας) έλληνας σκηνοθέτης δεν έχει καταφέρει να πλάσει τόσο ολοκληρωμένα και αρμονικά είτε σε ελληνικό σήριαλ είτε σε ταινία.
Ωστόσο χρειάζεται ένα μέτρο...και χάριν αυτού του μέτρου σταματώ εδώ γιατί μόλις παρέλαβα τα ακυκλοφόρητα στην Ελλάδα ακόμη επεισόδια του NIP/TUCK...

..κι όμως κάποιοι προσπαθούν

Αφορμή για την ευαισθητοποίησή μου για την καφέ αρκούδα που προστατεύεται από την μη κερδοσκοπική οργάνωση "Αρκτούρος" ήταν μια από τις θαυμάσιες εκπομπές της Μάγιας Τσόκλη για το Νυμφαίο, έναν πανέμορφο παραδοσιακό οικισμό του νομού Φλωρίνης όπου ζει η καφέ αρκούδα στον φυσικό της χώρο.Ένα επιτελείο υπέροχων ανθρώπων εντελώς μακριά από την βουή της πόλης έχει αναλάβει να διεκπαιραιώσει την διάσωση και προστασία της καφέ αρκούδας, αυτού του υπέροχου πλάσματος που δυστυχώς εμάς τους ανθρώπους μας συγκινεί μόνο όταν πρόκειται για κάποιο λούτρινο αρκουδάκι.

Αν θέλει κανείς να νιώσει τη συγκίνηση σε όλο της το μεγαλείο αξίζει να επισκεφθεί το http://www.arcturos.gr/ και γιατί όχι να αναλάβει την κηδεμονία ενός από τα λίγα αυτά μεγαλόσωμα πλασματάκια που ακούν σε ονόματα όπως ειρήνη , κατερίνα , γιωργάκης ,τασούλα , βέσνα , μπάρμπαρα δίνοντας ένα συμβολικό κατά την προσωπική μου άποψη χρηματικό ποσό για την ετήσια συντήρησή τους.Και η χαρά γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν μαθαίνεις ότι αυτά τα πανέμορφα πλασματάκια μείωσαν τις στερεοτυπικές κινήσεις που κάνουν και είναι αποτέλεσμα της βαναυσότητας του ανθρώπου που επέδειξε απέναντί τους.

Αξίζει να αποδείξουμε ότι υπάρχει και ο "άλλος" άνθρωπος που ενδιαφέρεται όχι μόνο για το που θα ξενυχτήσει την παραμονή της πρωτοχρονιάς ή πόσα λεφτά ξόδεψε για την αναβάθμιση του αυτοκινήτου του , αυτός o "άλλος" άνθρωπος που αγαπά τη ζωή ,τη φύση και ότι αυτή περικλείει.