25 Ιουν 2008

...μια περιπέτεια με αίσιο τέλος

...μια ξαφνική περιπέτεια υγείας μεσάνυχτα Κυριακής μας οδήγησε σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.Αρχική μας σκέψη ήταν να πάμε σε κρατικό νοσοκομείο δεδομένου ότι το πρόβλημα απαιτούσε εξειδικευμένη προσέγγιση που μόνο το συγκεκριμένο νοσοκομείο μπορούσε να προσφέρει ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε...

Μπαίνοντας στον προαύλιο χώρο των εξωτερικών ιατρείων μας υποδέχθηκε μια κατσαρίδα η οποία δεν έλεγε να απομακρυνθεί από την είσοδο του ιατρείου σα να περίμενε και εκείνη την σειρά της για να εξετασθεί.

Πλήθος κόσμου να περιμένει στα πεζούλια του προαύλιου χώρου, άλλωστε δεν γινόταν και διαφορετικά αφού ο χώρος αναμονής του ιατρείου με το ζόρι χωρούσε δυο άτομα...

Θυροκολλημένη στην είσοδο του ιατρείου μια κόλλα Α4 που χειρόγραφα και εντελώς ανορθόγραφα να περιγράφει τις νόσους που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν στην εφημερία...

Τέλος μαθαίνουμε ότι ο εφημερεύων ιατρός είναι ειδικευόμενος και ότι δεν υπάρχει ειδικευμένος ιατρός στην εφημερία...

Ακόμη αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να εφημερεύει κρατικό νοσοκομείο που να μην έχει ειδικευμένο ιατρό και που να μην αντιμετωπίζει όλες τις νόσους, άλλωστε γι'αυτό τρέχεις νυχτιάτικα στο νοσοκομείο αλλιώς θα περίμενες μέχρι το πρωί που όλα λειτουργούν ''τέλεια''.Δεν θέλω να ειρωνευτώ την αξία των ιατρών αυτής της χώρας όμως κάποια πράγματα δεν γίνεται να συμβαίνουν και δυστυχώς ότι μας συνέβη εκείνο το βράδυ ανήκε στην κατηγορία ''ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ''...

Δεν υπάρχουν σχόλια: