ένα σαββατοκύριακο στη φρανκφούρτη

..ένα σαββατοκύριακο στη Φρανκφούρτη ήταν αρκετό για να έρθω αντιμέτωπος με τον εαυτό μου, εκείνη έλειπε, όμως την αισθανόμουν συνεχώς δίπλα μου.

Ήρθα λοιπόν αντιμέτωπος με τη μοναξιά μου την οποία και απόλαυσα ιδιαίτερα καθώς είχα το χρόνο να σκεφτώ πράγματα και συμπεριφορές.

Όμορφη πόλη η Φρανκφούρτη, υψηλότατο βιοτικό επίπεδο και άριστη ποιότητα ζωής.Κυριακή πρωί, πλήθος κόσμου να περιδιαβαίνει τον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης χωρίς να ακούς τον παραμικρό θόρυβο, μηδενική ηχορύπανση.Οι οδηγοί των αυτοκινήτων σχεδόν έχουν ξεχάσει πως πάνω στο τιμόνι υπάρχει η κόρνα..καθόλου δεν την χρησιμοποιούν καθώς αποτελεί για τους Γερμανούς το ύστατο μέσο προειδοποίησης.

Εξαιρετικό το μουσείο μοντέρνας τέχνης στο οποίο είχα τη χαρά να παρακολουθήσω την αναδρομική έκθεση του ιάπωνα καλλιτέχνη Μουρακάμι και εξίσου εντυπωσιακό και το σπίτι-μουσείο του γερμανού ποιητή Goethe στο οποίο περιπλανήθηκα βλέποντας από κοντά χειρόγραφα και αντικείμενα του μεγάλου ποιητή.

Αφού θαύμασα τα υπέροχα σπίτια στις όχθες του ποταμού Main και περπάτησα στην κεντρική λεωφόρο της νέας πόλης της Φρανκφούρτης γνωστής και ως Mainhattan καθώς οι ψηλοί ουρανοξύστες θυμίζουν κάτι από Manhattan Νέας Υόρκης απόλαυσα τυπική γερμανική μπύρα σε μια υπαίθρια ταβέρνα-μπυραρία συνοδευόμενη βεβαίως από νοστιμότατα λουκάνικα Βαυαρίας και Φρανκφούρτης.

Ήταν μια σπουδαία ανάπαυλα στην αρχή ενός δύσκολου χειμώνα.