31 Δεκ 2008

ich bin ein berliner

..ότι είμαι ενθουσιώδης το ξέρω πολύ καλά, το ξέρουν επίσης και όλοι οι άνθρωποι που συναναστρέφομαι..ένα τέτοιο λοιπόν κύμα ενθουσιασμού με κατέλαβε με το που βρέθηκα στο βερολίνο για τα χριστούγεννα.

Η εικόνα που είχα για το βερολίνο περιοριζόταν μόνο σε πολεμικά επίκαιρα που κατά καιρούς προβάλλονταν σε ντοκυμαντέρ και τελευταία σε σκόρπια στιγμιότυπα της περιόδου του διχασμού με το τείχος της ντροπής.

Είναι βέβαιο πως αν βρεθείς στο βερολίνο δεν θα μείνεις ασυγκίνητος από τα απομεινάρια της ανατολικής νοσταλγίας που ακόμη συναντάς στην τεράστια πια σύγχρονη μητρόπολη.Το μουσείο που υπάρχει στην πόλη για την ιστορία του τείχους σε καθιστά άφωνο όταν διαβάζεις για τα 100 και πλέον άτομα που πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ στην προσπάθεια τους να διαφύγουν στην δύση.Συγκλονιστικά τα στιγμιότυπα που δείχνουν οικογένειες να πετούν στην κυριολεξία τα μωρά τους πάνω από τα συρματοπλέγματα ώστε να μεγαλώσουν στην ελεύθερη δύση, ανατριχιαστικές καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που ξεκίνησαν να πάνε στην δουλειά τους εκείνο το καλοκαιρινό πρωινό της 13ης αυγούστου του 1961 και δεν κατάφεραν να επιστρέψουν λόγω της δημιουργίας του τείχους της ντροπής.

Ύστερα από την τετραήμερη παραμονή μου στο υπέροχο βερολίνο δεν γίνεται να μην συμφωνήσω με τον J.F. Kennendy ο οποίος δυο χρόνια μετά την ύψωση του τείχους και κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην πόλη είπε...''all free men wherever they may live are citizens of berlin, and, therefore, as a free man, i take pride in the words:ich bin ein berliner..''

1 σχόλιο:

observer είπε...

Και εις άλλα ταξίδια με υγεία! Είναι από τις καλύτερες επενδύσεις που μπορούμε να κάνουμε...